Στεγάζεται σε κτήριο που παλιότερα χρησίμευε ως
αντλιοστάσιο της Εταιρείας Ύδρευσης της Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ) στην οποία και
ανήκει. Η κατασκευή του αρχικού κτηρίου άρχισε το 1890 και ολοκληρώθηκε το
1894. Φτιάχτηκε εξ ολοκλήρου με δομικά υλικά από το Βέλγιο. Το Κεντρικό
Αντλιοστάσιο λειτούργησε απρόσκοπτα έως το 1978. Το 1984 το Διοικητικό
Συμβούλιο του τότε Οργανισμού Υδρεύσεως Θεσσαλονίκης αποφάσισε τη μετατροπή του
σε μουσείο. Το 1987, μετά από πρόταση της 4ης Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων του
Υπουργείου Πολιτισμού, χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο. Το 2000 ολοκληρώθηκε
η αποκατάσταση των τριών κτιρίων του ιστορικού συνόλου μαζί με το μηχανολογικό
τους εξοπλισμό και διαμορφώθηκε ο περιβάλλων χώρος συνολικής έκτασης 3.000 τ.μ.
Δεξιά ο λέβητας της μιας εκ των δύο πρώτων ατμομηχανών που χρησιμοποιήθηκαν
Μετά τις ατμομηχανές χρησιμοποιήθηκαν πετρελαιομηχανές και στην συνέχεια ηλεκτροπαράγωγα ζεύγη. Ένα από αυτά συντηρήθηκε και λειτουργεί ακόμα.
Η ιστορία της ύδρευσης της πόλης μέσα από τα εκάστοτε χρησιμοποιούμενα καπάκια.
Ο λέβητας της δεύτερης ατμομηχανής κόπηκε στη μέση και χρησιμοποιήθηκε στην διαμόρφωση της αίθουσας παρουσιάσεων / εκπαιδευτικών δράσεων του Μουσείου.
Και πόρτα του λέβητα
Το ρολόι αυτό (μπορεί να λειτουργήσει και σήμερα) ήρθε εδώ από τους Ελβετούς (της κατασκευαστικής εταιρείας) πριν περίπου 120 χρόνια.
Τα μηχανήματα στον αύλειο χώρο τοποθετήθηκαν στην σημερινή τους θέση για καθαρά εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου